Halil b. Ahmed
(ö. 174/791)
Arap nahvinin kurucusu meşhur dil ve edebiyat âlimi
- es-Suyûtî, Buğyetü’l-Vuât fî Tabakâti’l-Lugaviyyin ve’n-Nuhât, thk. Muhammed Ebü’l-Fadl İbrâhim, Dâru’l-Fikr, 1979.
- es-Sîrâfî, Ahbâru’n-Nahviyyîn el-Basriyyîn, thk. Muhammed Abdülmün’im Hafâcî-Taha Muhammed ez-Zeynî, Matbaatu Mustafa el-Bâbî el-Halebî, 1955.
- Muhammed Nâsif, “Arap Filolojisinin Dâhi İsmi: el-Halîl B. Ahmed”, çev. Memmet Nafi Arslan, Şarkiyat Mecmuası, sy. 27 (2015), s. 179-188.
- Tevfik Rüştü Topuzoğlu, “Halîl b. Ahmed”, DİA, c. 15 (1997), s. 309-312.
- Tevfik Rüştü Topuzoğlu, “el-Halîl b. Ahmed, Hayatı, Şahsiyeti ve Eserleri (Ebû Abdirrahmân el-Halîl b. Ahmed b. Amr b. Temîm el-Ferâhîdî (el-Fürhûdî) (ö. 175/791)”, Şarkiyat Mecmuası, sy. 8 (1998), s. 155-165.
- Ahmet Yüksel, “İlk Dönem Arap Dilcilerinde Fonetik Çalışmalar: el-Halîl b. Ahmed el-Ferâhidî Örneği”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, sy. 24-25, (2007).
- Levent Öztürk, “Halîl b. Ahmed’in Kitâbü’l-Ayn Adlı Eserinde Yer Alan Tıbbî Terimler Işığında Erken Dönem İslâm Tıp Tarihine Yeniden Bir Bakış”, Sakarya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, sy. 10 (2004), s. 1-16.
- İbrâhim es-Sâmerrâî, el-Medârisü’n-Nahviyye: Ustûra ve Vâki’, Dâru’l-Fikr, 1987.