Cafer es-Sadık

Hayatı ve Öğretisi

Asıl adı Ebû Abdillah Ca’fer b. Muhammed el-Bâkır b. Alî Zeynelâbidîn olan Ca’fer es-Sâdık, 80/699 ya da 83/702’de Medine’de doğmuş,148/765’te Medine’de vefat etmiştir. İlk tahsilini dedesi Zeynelâbidîn ve babası Muhammed el-Bâkır’dan alan Ca’fer es-Sâdık, İsnâaşeriyye’nin altıncı, İsmâiliyye’nin beşinci imamı olarak Ca’ferî fıkhının kurucusu kabul edilmiştir. Fakat temsil ettiği fakih, muhaddis ve sûfî kimlikleriyle İslâm tarihinde sadece Şîa’nın değil aynı zamanda Ehl-i Sünnet’in de hürmet ettiği önemli isimlerden birisi olmuştur. Bunda, yaşadığı devrin siyasî karışıklıklarından uzakta kalarak daha çok ilimle meşgul olması da etkili olmuştur. Tefsir, hadis, fıkıh, tasavvuf ve ahlâk gibi çeşitli alanlardaki eserlerinde dile getirdiği görüşleri kendisinden sonraki dönemde de etkili olmuştur. Zürâre b. A‘yen, Bekir b. Hamrân, Cemîl b. Sâlih, Muhammed b. Müslim et-Tâifi, Büreyd b. Muâviye, Hişâm b. Hakem, Hişâm b. Sâlim, Ebû Bâsir, Muhammed el-Halebî, Abdullah b. Sinân, Ebü’s-Sabbâh el-Kinânî gibi isimlere hocalık yapmıştır.

Öne Çıkan Eserleri

• Misbâhu’ş-Şerî‘a ve Miftâhu’l-Hakîka: Delhi 1856; Tebriz 1278; Tahran 1314.
• Tefsîrü’l-Kur’ân.
• İhtilâcü’l-A‘zâ’. 
• Heyâkilü’n-Nûr (es-Seb‘a).
• Esrârü’l-Vahy.