Osman Demir

Hakkında

1974 yılında Ordu’nun Ünye ilçesinde dünyaya gelen Osman Demir, 1996 yılında Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesinden mezun oldu. 1999 yılında M.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde “Kelâm İlmi Açısından Ricâlü’l-gayb İnancı” başlıklı tezle yüksek lisansını tamamladı. 2006 yılında aynı enstitüde, “İlk Dönem Kelâmcılarında Sebep-Sonuç İlişkisi” adındaki tezle kelâm doktoru oldu. Akademik faaliyetleri yanında 1998-2010 yılları arasında çeşitli özel öğretim kurumlarında Din Kültürü ve Ahlâk Bilgisi Öğretmeni ve yönetici olarak çalıştı. 2010-2018 yılları arasında Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi İlahiyat Fakültesinde Kelâm ana bilim dalında öğretim üyesi olarak görev yaptı. 2012 yılında ABD’de bulunan Temple University’de 3 ay süreyle misafir araştırmacı, 2018-2019 yılları arasında ise bir yıl süreyle Almanya Bonn University’de doktora sonrası araştırmacı olarak alanıyla ilgi çalışmalar yaptı. Demir, halihazırda Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Polatlı İslami İlimler Fakültesinde öğretim üyesidir. Başta kelam tabiat felsefesi olmak üzere, klasik kelâm düşüncesi üzerine kaleme aldığı yazıları, telif, tercüme ve edit eserleri bulunmaktadır. Eserleri içinde; İtikatta Orta Yol (çeviri, 2013), İslam Düşüncesinin Dönüşüm Çağında Fahreddin er-Râzȋ (Ö.Türker ile birlikte ed. 2014) Mu’tezile’de İnsan Psikolojisi (2014), Kelâmda Nedensellik (2015), Nedensellik Kitabı (çeviri 2015), Osmanlı’da İlmi Kelâm (V.Kaya-M.Kılavuz ve K.Gömbeyaz ile birlikte ed. 2016) Göz ve Tanrı: Kâdȋ Abdülcebbâr’ın Ruyetullah Teorisinde Optik (2019) gibi çalışmalar yer almaktadır. Halihazırda ise atomculuk düşüncesi ve rüyetullah metinlerinde optik konuları üzerinde tahkik, telif ve tercüme türü çalışmalar yapmaktadır.

Katkıda bulunduğu maddeler

Tehdit, Tenkit ve Teklif Arasında Arayışlar Dönemi Kelâmı
GirişXVII. yüzyılda meydana gelen bilim devrimi sonrası determinist ve mekanist bir evren ve pozitivist bir bilgi anlayışının yaygınlaşması ve buna paralel olarak aydınlanma ve sekülerleşme hareketlerinin ortaya çıkışı, ...
Ebȗ Hâşim el-Cübbâȋ
Behşemiyye fırkasının reisi olan Ebu Haşim el-Cübbai, aynı zamanda Mu‘tezile’nin büyük imamlarından biridir.
Hatibzâde Muhyiddin Efendi
Osmanlı dönemi kelam ve fıkıh âlimi olan Hatibzâde Muhyiddin Efendi'nin öğrencileri arasında Kemâlpaşazâde, Fenârîzâde Muhyiddin Çelebi, Tâcîzâde Cafer Çelebi, Fenârîzâde Muhyiddin Mehmed Şah gibi isimler yer almaktadır...
Müeyyedzâde Abdurrahmân Efendi
Müeyyedzâde Fatih dönemiyle güçlenen muhakkik âlim tipinin dikkat çekici bir örneğidir. O, Osmanlı entelektüel birikimini Devvânî ile harmanlamış ve ortaya çok yönlü bir sentez çıkmıştır. İlmi seviyesini tüm yönleriyle yansıtan eserler yazmasa da bugün ortada olan risaleleri meselelere hangi boyutta vakıf olduğunu göstermektedir.
Ebȗ Reşȋd en-Nȋsâbȗrȋ
Basra Mu‘tezile ekolüne mensup son temsilcilerinden biri.
Ebü'l-Kâsım el-Belhî el-Ka’bî
Ka’bȋ’nin lehte ya da aleyhte üzerinde durulan fikirleri genelde tabiat ve ulȗhiyetle ilgilidir. Onun tab’ düşüncesini savunması ve ilâhȋ sıfatlar konusunda resmȋ Mu’tezilȋ tavrını yorumlaması, başta Nȋsâbȗrȋ ve Mâturȋdȋ olmak üzere pek çok âlim tarafından eleştirilmiştir.