Necmeddîn İbnü'l-Lebbûdî (621/1224), Muhtasaru'l-İşârât ve't-Tenbîhât

M. 1224
- A +

İbn Sînâ’nın (ö. 429/1037) kendine özgü felsefî anlayışıyla kaleme aldığı el-İşârât ve't-Tenbîhât adlı felsefi eserinin tüm bölümlerini (mantık, fizik, metafizik) ihtiva eden muhtasar şerhidir. Kaynakların aktardığına göre birçok esere yaptığı ihtisar çalışmalarıyla da bilinen İbnü'l-Lebbûdî bu eserin insanlar arasında anlaşılması zor bir kitap olarak şöhret bulduğunu belirterek dostlarının da isteği üzerine muhtasar bir çalışma kaleme aldığını söyler. Her ne kadar metnin muhtasar olduğu ifade edilmişse de müellif doğrudan İbn Sînâ'nın meramına değinmiş ve bu şekilde eseri özetlemiştir. İbn Sînâ'nın Külliyâtu'l-Kânûn ve Uyûnu'l-hikme adlı eserleri üzerine de ihtisar çalışmaları yapmış olan müellifin İşârât'a dair ihtisar çalışmasının ne zaman ve nerede yapıldığı bilgisine ulaşılamamıştır. Ancak tespit ettiğimiz bir nüshası müellifin vefatından hemen 7 yıl sonra hicrî 677 (1278) tarihinde Bağdat'ta istinsah edilmiştir.

İbn Ebû Usaybia, Uyûnü’l-enbâʾ, Yeni Cami nr. 890, vr. 429a.

Yazma Nüshaları:
Süleymaniye YEK., Ayasofya nr. 2420.